Ik was dus naar de voorstelling van Claudia de Brey gegaan. In de Kleine Komedie, hier in Amsterdam. Dat was best leuk. Omdat ze er zelf zoveel lol in had.
Want op de keeper bekeken was het aan de magere kant. Een beetje maatschappijkritiek, zo van nou nou nou overdrijven we al die angsten voor het terrorisme niet een beetje. Een hele leuke imitatie van Ome Willem. Echt leuk en met enorme inzet gemaakt.
Ook een mooi liedje. Met een mooie regel, die ik vergeten ben. En wat ontroering op het eind. Heel prachtig allemaal. Maar wat het me meeste bijstaat is toch nog wel, dat ik me regelmatig op de gedachte betrapte: ‘Iemand als Claudia, dat lijkt me nu een leuke vriendin’.
iemand als claudia lijkt mij echt `n verschrikkelijke vriendin. dat snel, lollig en modern grofgebekt (willen) doen. smaken verschillen.
je bent toch niet na de voorstelling de kleedkamer ingesneakt he?
Zeker niet, zeker niet. Had ik al verteld dat ze een doorschijnend broekpak droeg? Nee he?
Dus niet alleen d’r programma had weinig om het lijf begrijp ik. Heb je n foto met je mobieltje gemaakt en kan die nog even aan deze blog worden ge-addendeerd? Dan kunnen we allemaal even gezellig cijfers uitdelen.